Ik (Esmee, onderzoeker bij het lectoraat Jeugdzorg) ga in gesprek met Daniëlle van Haastrecht (Opleidingsmanager bij Social Work) over de leerwerkplaats.

Danielle: Ik vind Levvel een goede leerwerkplaats.  24-uurszorg is mijn oude vakgebied, en daar zag ik op meerdere plekken dat studenten die net van een hbo-opleiding afkwamen het nodige misten aan kennis en vaardigheden. Daar wordt in het werkveld veel aan gedaan door meteen bij te scholen, maar ik zag sommige nieuwe collega’s ook  nel opbranden. In deze leerwerkplaats is aandacht voor zelfzorg. Het is heel belangrijk dat je als student voelt wat het werk met je doet, wanneer je bijvoorbeeld: over je grens gaat, of als een client scheldt of slaat, of als er extreme situaties zijn. Hoe laad je dan op en blijf je in balans, dat is heel belangrijk.  

Danielle: In dit werkveld ben je je eigen instrument, en daar moet je voor leren zorgen. Net als mensen die zingen, die moeten voorzichtig zijn met hun stembanden, omdat je het anders overbelast. In de ggz zijn de interventies die je vaak inzet taal en creativiteit, en daarbij ben je zelf een instrument in die methodiek. Je moet je bewust zijn dat dat onderhoud vergt en daar gaan we vaak aan voorbij.  

Danielle: Voor zover ik nu kan zien, krijgen studenten de organisatiecontext in zijn geheel beter mee. Dat gebeurt deels tijdens stage maar nu wordt dat nog meer ervaren. Daarnaast is een meerwaarde dat   onderwijs en praktijk op dezelfde plek worden aangeboden, zodat deze twee sneller verbonden zijn. Dat is een voordeel.  Het is goed dat de studenten op zo’n intensieve plek meteen leren en werk aan elkaar verbinden. Je ervaart zo beter de werkelijke situatie.  

Een ander voordeel is dat de docent up-to-date blijft en niet 5 tot 10 jaar geleden in de praktijk heeft gewerkt en die kennis overdraagt in de les. Kennis van 5 tot 10 jaar geleden kan verouderd zijn. Ik hoorde laatst dat een gemiddelde hbo-opleiding binnen vijf jaar is verouderd. Zo heb ik dat ook ervaren toen ik zelf in de ggz werkte als leidinggevende.  Als praktijk en onderwijs dichter bij elkaar staan, is er meer wederzijdse invloed. De betrokkenheid van de lectoraten zorgt er voor dat onderzoek daar uitgevoerd kan worden en direct het onderwijs weer ten goede komt, en uiteindelijk terugvloeit naar betere zorg voor de cliënt.   

Studenten werken en leren in een leerwerkplaats in kleine groepjes, waardoor ze met en van elkaar leren.  Dat is toch anders dan supervisie of  intervisie in de klas., Als je op de werkplek een heftige gebeurtenis meemaakt, wat je echt ook meemaakt, dan kun  je hier sneller met elkaar over in gesprek.  . Omgaan met lastige situaties is  mentale topsport.  In een leerwerkplaats heb je een mooie leersituatie waar je wat je: ziet, voelt, hoort, of meemaakt meteen met elkaar kunt bespreken en hoe je hier (anders) op zou kunnen reageren. Werken in de ggz betekent iedere dag evalueren. Ongeacht leeftijd. Anders brand je op, en dat is pas echt zonde. Dus het is heel belangrijk om daar een goede basis mee te leggen, wat kan in een leerwerkplaats!