Niet elke student volgt het reguliere studiepad. In de rubriek ‘Bijzondere studiepaden’ lees je meer over het wel en wee van studenten op hun unieke pad. Welke leerinzichten hebben ze tijdens de studie opgedaan? Wat zijn hun tips voor jou?
Luuk Doorgeest begon in 2019 als gok met Bestuurskunde. Nu heeft hij – na 2,5 jaar – besloten te stoppen. De pandemiejaren waren warrige tijden voor hem. Hij is toe aan iets nieuws en wil eerlijk zijn over wat hij écht wil.
Uit wat voor nest kom je?
In een paar woorden: hoogopgeleid, rijk en liefdevol. Ik ben geboren in Hekelingen, en spendeerde het grootste gedeelte van mijn jeugd in Schiedam. Opgroeien was zonder zorgen, en ik denk dat veel mooie waarden, zoals rechtvaardigheid en vriendelijkheid, door mijn ouders op mij zijn overgebracht. Al heel haar leven is mijn moeder onderzoekster geweest, onder andere bij verschillende overheden; mijn vader heeft als ingenieur bij meerdere bedrijven gewerkt. Dat zorgde ervoor dat zaken zoals geldproblemen of een gebrek een hulpbronnen allemaal niet aan de orde waren. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Wat heb je hiervoor gedaan?
Na drie jaar zwoegen op het vwo besloot ik om over te stappen naar de havo. Achteraf gezien een goede keuze. Na mijn diploma ben ik gaan werken. Met het geld dat ik had gespaard kocht ik een auto en ben ik naar Spanje gereden.
Voordat alle corona razernij begon, ging ik altijd met veel plezier naar de sociologie colleges van Loek van Kraaij.
Die vrijheid, die complete willekeur: het trok me wel.
Het is voor mij nog steeds een warrige opeenstapeling van gebeurtenissen. Niettemin ben ik qua studiepunten vrij ongedeerd uit die crisis gekomen. Een hoogtepunt? In jaar één, voordat alle corona razernij begon, ging ik altijd met veel plezier naar de sociologie colleges van Loek van Kraaij.
Ik had totaal geen plan. Eens in de paar dagen stapte ik in de auto om een stad of natuurgebied te bekijken. Die vrijheid, die complete willekeur: het trok me wel. Zo ook op een avond, ergens in de buurt van Madrid, toen ik pannenkoeken aan het bakken was voor een paar Koreanen. Wanneer maak je nou zoiets mee?
Waarom Bestuurskunde?
Ik ben niet via de conventionele weg bij bestuurskunde terechtgekomen. Ik had absoluut geen idee wat ik wilde doen. Op aandringen van mijn moeder heb ik een soort coaching traject doorlopen, waaruit mijn interesses en kwaliteiten bleken. Een coach raadde mij aan om naar bestuurskunde te kijken. Voor open dagen was het al te laat, dus uiteindelijk ging aan mijn inschrijving een matige oriëntatie vooraf. Het was een gok.
Hoe verliep je studie? Wat was het grootste dieptepunt? Wat het mooiste hoogtepunt?
In alle eerlijkheid heb ik niet meer zo’n scherpe tijdlijn in gedachten van de afgelopen twee jaar. De pandemie brak uit, de samenleving lag overhoop, online sessies en examens werden de norm.
Wat doe jij in 2025?
Dat is lastig te zeggen. Boeken en film hebben me altijd sterk beïnvloed. Ik zie mezelf tegen die tijd dus wel iets doen met schrijven of beeld. Wellicht een combinatie daarvan. Dat zal in de komende tijd moeten blijken. Deze foto heb ik geschoten in Tarragona, Spanje.
Wat is je grootste inzicht? Jouw tip voor andere studenten?
Ik legde altijd te veel druk op mezelf om op het hoogste niveau te presteren: naar de universiteit en een master volgen was een heilig doel. Juist door te geloven in mijn eigen capaciteit kon ik me loskoppelen van die overtuiging. Iedereen kan van toegevoegde waarde zijn, daarvoor hoef je je niet per se in academische bochten te wringen. Wees eerlijk tegenover jezelf en over wat je écht wilt, en als het kan, probeer er dan voor te gaan.
Waar sta je nu?
Na een jaar contempleren stond ik voor de keuze: doorgaan of stoppen met bestuurskunde. Ik heb voor het laatste gekozen. Besluiten om te stoppen na 2,5 jaar studeren voelde, in de woorden van een ex-medestudent, “totaal onlogisch”. Rationeel gezien ben ik het met die persoon eens, maar blijkbaar benader ik dilemma’s niet op die wijze. Bestuurskunde is een interessante studie, maar het is tijd voor iets nieuws. Het voelde niet als een keuze, meer als iets wat ik gewoon moest doen. Bovendien vergaat de wereld niet, mocht het verkeerd uitpakken.
Iedereen kan van toegevoegde waarde zijn,
daarvoor hoef je je niet per se in academische bochten te wringen.
Besluiten om te stoppen na 2,5 jaar studeren voelde,
in de woorden van een ex-medestudent, “totaal onlogisch”.
Wat doe jij in 2025?
Dat is lastig te zeggen. Boeken en film hebben me altijd sterk beïnvloed. Ik zie mezelf tegen die tijd dus wel iets doen met schrijven of beeld. Wellicht een combinatie daarvan. Dat zal in de komende tijd moeten blijken. Deze foto heb ik geschoten in Tarragona, Spanje.
Iedereen kan van toegevoegde waarde zijn,
daarvoor hoef je je niet per se in academische bochten te wringen.
Wat is je grootste inzicht? Jouw tip voor andere studenten?
Ik legde altijd te veel druk op mezelf om op het hoogste niveau te presteren: naar de universiteit en een master volgen was een heilig doel. Juist door te geloven in mijn eigen capaciteit kon ik me loskoppelen van die overtuiging. Iedereen kan van toegevoegde waarde zijn, daarvoor hoef je je niet per se in academische bochten te wringen. Wees eerlijk tegenover jezelf en over wat je écht wilt, en als het kan, probeer er dan voor te gaan.
Besluiten om te stoppen na 2,5 jaar studeren voelde,
in de woorden van een ex-medestudent, “totaal onlogisch”.
Waar sta je nu?
Na een jaar contempleren stond ik voor de keuze: doorgaan of stoppen met bestuurskunde. Ik heb voor het laatste gekozen. Besluiten om te stoppen na 2,5 jaar studeren voelde, in de woorden van een ex-medestudent, “totaal onlogisch”. Rationeel gezien ben ik het met die persoon eens, maar blijkbaar benader ik dilemma’s niet op die wijze. Bestuurskunde is een interessante studie, maar het is tijd voor iets nieuws. Het voelde niet als een keuze, meer als iets wat ik gewoon moest doen. Bovendien vergaat de wereld niet, mocht het verkeerd uitpakken.
Het is voor mij nog steeds een warrige opeenstapeling van gebeurtenissen. Niettemin ben ik qua studiepunten vrij ongedeerd uit die crisis gekomen. Een hoogtepunt? In jaar één, voordat alle corona razernij begon, ging ik altijd met veel plezier naar de sociologie colleges van Loek van Kraaij.
Voordat alle corona razernij begon, ging ik altijd met veel plezier naar de sociologie colleges van Loek van Kraaij.
Ik had totaal geen plan. Eens in de paar dagen stapte ik in de auto om een stad of natuurgebied te bekijken. Die vrijheid, die complete willekeur: het trok me wel. Zo ook op een avond, ergens in de buurt van Madrid, toen ik pannenkoeken aan het bakken was voor een paar Koreanen. Wanneer maak je nou zoiets mee?
Waarom Bestuurskunde?
Ik ben niet via de conventionele weg bij bestuurskunde terechtgekomen. Ik had absoluut geen idee wat ik wilde doen. Op aandringen van mijn moeder heb ik een soort coaching traject doorlopen, waaruit mijn interesses en kwaliteiten bleken. Een coach raadde mij aan om naar bestuurskunde te kijken. Voor open dagen was het al te laat, dus uiteindelijk ging aan mijn inschrijving een matige oriëntatie vooraf. Het was een gok.
Hoe verliep je studie? Wat was het grootste dieptepunt? Wat het mooiste hoogtepunt?
In alle eerlijkheid heb ik niet meer zo’n scherpe tijdlijn in gedachten van de afgelopen twee jaar. De pandemie brak uit, de samenleving lag overhoop, online sessies en examens werden de norm.
Die vrijheid, die complete willekeur: het trok me wel.
Niet elke student volgt het reguliere studiepad. In de rubriek ‘Bijzondere studiepaden’ lees je meer over het wel en wee van studenten op hun unieke pad. Welke leerinzichten hebben ze tijdens de studie opgedaan? Wat zijn hun tips voor jou?
Luuk Doorgeest begon in 2019 als gok met Bestuurskunde. Nu heeft hij – na 2,5 jaar – besloten te stoppen. De pandemiejaren waren warrige tijden voor hem. Hij is toe aan iets nieuws en wil eerlijk zijn over wat hij écht wil.
Uit wat voor nest kom je?
In een paar woorden: hoogopgeleid, rijk en liefdevol. Ik ben geboren in Hekelingen, en spendeerde het grootste gedeelte van mijn jeugd in Schiedam. Opgroeien was zonder zorgen, en ik denk dat veel mooie waarden, zoals rechtvaardigheid en vriendelijkheid, door mijn ouders op mij zijn overgebracht. Al heel haar leven is mijn moeder onderzoekster geweest, onder andere bij verschillende overheden; mijn vader heeft als ingenieur bij meerdere bedrijven gewerkt. Dat zorgde ervoor dat zaken zoals geldproblemen of een gebrek een hulpbronnen allemaal niet aan de orde waren. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Wat heb je hiervoor gedaan?
Na drie jaar zwoegen op het vwo besloot ik om over te stappen naar de havo. Achteraf gezien een goede keuze. Na mijn diploma ben ik gaan werken. Met het geld dat ik had gespaard kocht ik een auto en ben ik naar Spanje gereden.